Τεχνολογίες διαλειτουργικότητας κατανεμημένων εφαρμογών

Τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα σύγχρονο υπολογιστικό περιβάλλον είναι τα εξής:

Η χρησιμοποίηση κατανεμημένων εφαρμογών οι οποίες βασίζονται στην τεχνολογία πελάτη/εξυπηρετητή,
Η λειτουργία των εφαρμογών σε περιβάλλον το οποίο πιθανόν να αποτελείται από υπολογιστικά συστήματα τα οποία να βασίζονται σε διαφορετική τεχνολογία και να λειτουργούν "πάνω" σε διαφορετικά λειτουργικά συστήματα και
Η χρησιμοποίηση εργαλείων προγραμματισμού (γλώσσες προγραμματισμού) τα οποία βασίζονται στην τεχνολογία του αντικειμένου.

Με βάση τα παραπάνω στοιχεία η χρησιμοποίηση μοντέλων-μεθοδολογιών τα οποία θα διευκολύνουν την λειτουργία των εφαρμογών κάτω από τις συνθήκες ενός ετερογενούς περιβάλλοντος και θα επιτελούν τις λειτουργίες επικοινωνίας με τρόπο τέτοιο έτσι ώστε να είναι διαφανής προς τους τελικούς χρήστες, είναι επιβεβλημένη και η υιοθέτησή τους αποτελεί πλέον ζήτημα για τους οργανισμούς και τις επιχειρήσεις οι οποίες συντηρούν τέτοιου είδους υπολογιστικά συστήματα και δίκτυα.

Τρία είναι τα βασικά μοντέλα των οποίων σκοπός είναι η υλοποίηση των παραπάνω και αυτά είναι:

Η "CORBA" (Common Object Request Broker Architecture) της Object Management Group (OMG).
H "COM/DCOM" (Component Object Model / Distributed Component Object Model) της Microsoft.
Η "Java RMI" (Remote Method Invocation) της Sun.

Και τα τρία αυτά μοντέλα βασίζονται πάνω στις ίδιες αρχές (και οι τρεις τεχνολογίες λειτουργούν βασιζόμενες στην έννοια του αντικειμένου) και εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό. Κάθε ένα από αυτά έχει όμως τις δικές του ιδιαιτερότητες από τις οποίες κρίνονται και επιλέγονται.