C++ ως καλύτερη C

Η C++ προσφέρει πρόσθετες δυνατότητες σε σχέση με τη C:

Ορισμοί μεταβλητών μπορούν να δοθούν σε οποιοδήποτε σημείο
Σχόλια της μιας γραμμής μπορούν να οριστούν με τους χαρακτήρες //
Μεταβλητές μπορούν να οριστούν ως αναφορά
Συναρτήσεις μπορούν να οριστούν πολυμορφικά
Οι δηλώσεις δομών ορίζουν αυτόματα και έναν νέο τύπο
Οι τελεστές new και delete[] δεσμεύουν και ελευθερώνουν και μνήμη
Στα ορίσματα των συναρτήσεων μπορούν να δωθούν αρχικές τιμές
Ορίζεται ο τύπος bool για λογικές μεταβλητές

Ορισμοί μεταβλητών μπορούν να δοθούν σε οποιοδήποτε σημείο μπορεί να δοθεί μια έκφραση. Παράδειγμα:
#include <iostream.h>

main()
{
        int i = 3;

        cout << i;

        for (int j = 0; j < 10; j++)
                cout << j;
}

Καλό είναι οι μεταβλητές να ορίζονται ακριβώς πριν από το πρώτο σημείο όπου χρησιμοποιούνται.
Σχόλια της μιας γραμμής μπορούν να οριστούν με τους χαρακτήρες //: Παράδειγμα:
        int i;
        // This is a line comment; set i to 8.
        i = 8;
Μεταβλητές μπορούν να οριστούν ως αναφορά (reference) σε μια άλλη. Παράδειγμα:
        int y = 8;
        int &x = y;

        x = 3;                  // Set y to 3
Συναρτήσεις μπορούν να οριστούν πολυμορφικά με βάση τον τύπο του ορίσματός τους. Παράδειγμα:
#include <iostream.h>

double square(double x);
int square(int x);

double
square(double x)
{
        return (x * x);
}

int
square(int x)
{
        return (x * x);
}

main()
{
        int i = 3;
        double d = 1.4142;

        cout << "square(" << i << ")=" << square(i) << "\n";
        cout << "square(" << d << ")=" << square(d) << "\n";
}
Οι δηλώσεις δομών ορίζουν αυτόματα και έναν νέο τύπο με αντίστοιχο όνομα. Ο τελεστής new επιστρέφει μνήμη με το σωστό μέγεθος και τύπο για δομές και κλάσεις. Η μνήμη που δεσμεύει ο τελεστής new ελευθερώνεται με τον τελεστή delete. Παράδειγμα:
struct point {
        int x, y;
};

point *p;

main()
{
        p = new point;
        delete p;
}
Οι τελεστές new και delete[] δεσμεύουν και ελευθερώνουν και μνήμη για πίνακες. Παράδειγμα:
main()
{
        int *ip = new int[10];

        ip[3] = 8;

        delete[] ip;
}
Στα ορίσματα των συναρτήσεων μπορούν να δωθούν εξ' ορισμού (default) αρχικές τιμές. Κατά την κλήση της αντίστοιχης συνάρτησης, το αντίστοιχο όρισμα μπορεί να παραληφθεί. Στην περίπτωση αυτή η μεταβλητή του ορίσματος μέσα στη συνάρτηση έχει την αρχική τιμή που είχε δωθεί κατά τον ορισμό. Παράδειγμα:
#include <iostream.h>
#include <math.h>

double
sqr(double x)
{
        return (x * x);
}

/*
* Return the distance between two points, or the distance from (0,0)
*/
double
distance(double x0, double y0, double x1 = 0.0, double y1 = 0.0)
{
        return (sqrt(sqr(x0 - x1) + sqr(y0 - y1)));
}

main()
{
        cout << distance(4, 3) << "\n";                 // Print 5
        cout << distance(6, 6, 5, 5) << "\n";           // Print 1.4142...
}
Ορίζεται ο τύπος bool για λογικές μεταβλητές που μπορούν να λάβουν τιμές true και false. Όλοι οι τελεστές που έχουν αποτέλεσμα μια λογική τιμή παράγουν στη C++ αποτέλεσμα τύπου bool. Οι τελεστές αυτοί είναι οι παρακάτω:
```
<
<=
>
>=
==
!=
&&
||
!
```