Εισαγωγή

Η προστακτικές γλώσσες προγραμματισμού όπως η Fortran, η Pascal και η C έχουν κατασκευαστεί και να διευκολύνουν τον προγραμματισμό υπολογιστών αρχιτεκτονικής von Neumann (επεξεργαστής που εκτελεί κώδικα και επεξεργάζεται δεδομένα από τη μνήμη). Ιστορικά, ο στόχος για το σχεδιασμό των γλωσσών αυτών είναι να γίνει ο προγραμματισμός του υπολογιστή προσιτός στον άνθρωπο. Έτσι, η διαδικασία της λύσης ενός προβλήματος με υπολογιστή εμφανίζεται διχοτομημένη ανάμεσα στην ανάλυση του προβλήματος και, στη συνέχεια, την κωδικοποίησή του σε υπολογιστή.

Η εξέλιξη της ισχύος των υπολογιστών και του αντίστοιχου θεωρητικού υπόβαθρου μας έχει επιτρέψει να εξετάζουμε διαφορετικές προσεγγίσεις επίλυσης προβλημάτων με υπολογιστή που να βασίζονται όχι στο να κάνουν την αρχιτεκτονική του υπολογιστή προσιτή στον άνθρωπο, αλλά στο να κάνουν τη διατύπωση των προβλημάτων από τον άνθρωπο προσιτή στον υπολογιστή. Έτσι, τόσο ο συναρτησιακός όσο και ο λογικός προγραμματισμός επιτρέπουν τη διατύπωση του προβλήματος που πρέπει να επιλυθεί με βάση έναν συμβολισμό και αφήνουν στον υπολογιστή να λύσει το πρόβλημα με βάση τη διατύπωσή του. Η βάση του λογικού προγραμματισμού μπορεί να διατυπωθεί ως εξής:

ή τη σύνοψή της από τον Bob Kowalski: Η ιστορία του λογικού προγραμματισμού και της Prolog μπορεί να συνοψιστεί από τους παρακάτω σταθμούς:
J. Robinson (1965)
Διατύπωση του αλγόριθμου της ταυτοποίησης (unification). Ο αλγόριθμος αυτός βρίσκει ένα σύνολο από στοιχειώδεις αντικαταστάσεις σε μεταβλητές για να καταστήσει δύο όρους ταυτόσημους.
R. Kowalski (1974)
Διαδικασιακή ερμηνεία προτάσεων Horn. Προτάσεις της μορφής Α αν Β1 και Β2 και ... Βν μπορούν να ερμηνευτούν διαδικασιακά ως: για να ισχύει το Α, πρέπει να ισχύει το Β1 και το Β2 και ... το Βν.
A. Colmerauer (1973)
Υλοποίηση διερμηνευτή της Prolog σε Fortran.
D. Warren (1977
Υλοποίηση μεταγλωττιστή της Prolog (σε ενδιάμεση γλώσσα την Warren Abstract Machine).
Ιαπωνία (1981)
Πρόγραμμα υπολογιστών πέμπτης γενιάς. Έδωσε ώθηση στην Prolog υιοθετώντας το λογικό προγραμματισμό ως βασική τεχνολογία του προγράμματος.