Είσοδος και έξοδος χαρακτήρων

Μπορούμε να διαβάσουμε και να γράψουμε χαρακτήρες με τη χρήση του κωδικού %c στις εντολές scanf και printf.
Πιο βολική όμως είναι η χρήση των συναρτήσεων getchar() και putchar().
Η συνάρτηση getchar() διαβάζει έναν χαρακτήρα και επιστρέφει την τιμή του ή την ακέραια ειδική τιμή EOF αν δεν υπάρχουν άλλοι χαρακτήρες για να διαβαστούν.
Στο λειτουργικό σύστημα MS-DOS δηλώνουμε πως δεν υπάρχουν άλλοι χαρακτήρες να διαβαστούν από το πληκτρολόγιο με το συνδυασμό πλήκτρων CTRL-Z.
Η συνάρτηση putchar(c) τυπώνει το χαρακτήρα c στην οθόνη.
Στα λειτουργικά συστήματα MS-DOS, Windows NT και Unix μπορούμε να ζητήσουμε η είσοδος ενός προγράμματος να προέρχεται από ένα αρχείο με την ακολουθία:
```
program <file
```
Αντίστοιχα μπορούμε να ζητήσουμε η έξοδος ενός προγράμματος να οδηγηθεί σε ένα αρχείο με την ακολουθία:
```
program >file
```
Με τον τρόπο αυτό οι συναρτήσεις putchar() και getchar() αποκτούν ιδιαίτερη χρησιμότητα, διότι μας δίνουν τη δυνατότητα να δημιουργούμε και να εξετάζουμε αρχεία.
Το παρακάτω πρόγραμμα αντιγράφει την είσοδό του στην έξοδο:
#include <stdio.h>

main()
{
        int c;

        while ((c = getchar()) != EOF)
                putchar(c);
}

(Το αποτέλεσμα της εντολής ανάθεσης είναι η τιμή της μεταβλητής και με τον τρόπο αυτό η ανάθεση γίνεται μαζί με τον έλεγχο.)